Onder het kopje Bankencrisis en Zorgcrisis constateert professor Aad de Roo in ZMmagazine nr 12, december 2008, dat 'er een ernstig verlies aan publiek vertrouwen is in de zorg. Een verlies dat zich - anders dan de krediet of bankencrisis - op sluipende wijze voltrekt en daardoor de explosiviteit mist die een samenleving tot snel en slagvaardig ingrijpen brengt.'
De Roo vraagt zich af hoe de crisis in de zorg moet worden opgelost.
De zorgcrisis zoals de Roo die omschrijft is geen zorcrisis maar een financieringscrisis. Dat blijkt ook uit de verdere teksten van de Roo.
De afgelopen 50 jaar heeft overheidsingrijpen nooit tot een afdoende oplossing geleid. Mede om die reden is een oplossing zoals bij de banken geen oplossing voor de financieringscrisis in de zorg. Het nu impompen van meer premie- en belastinggeld is, aldus de Roo, op basis van de Europese normen voor collectieve uitgaven geen haalbare kaart.
De Roo stelt 'de conclusie is dan dat de zorgcrisis (de financieringscrisis! vT) maar op één manier echt op te lossen is: de burgers zullen voorbij de verplichte verzekeringspremie steeds dieper in hun eigen buidel moeten tasten. Maar dat durft geen politicus hardop te zeggen. ...... Zorgverzekeraars, zorgaanbieders en andere belanghebbenden moeten daar ook niet op wachten. Ze moeten gewoon zelf het initiatief nemen om de financiële grondslagen van de zorgsector te herzien. Laten ze de samenleving duidelijk maken dat er maar één oplossing is om een hoogwaardige gezondheidszorg terug te krijgen. Die oplossing houdt in dat we in de toekomst onze zorgkosten persoonlijk moeten opbrengen. En de zorgverzekering betaalt daar dan aanvullend aan mee op basis van draagkracht.'
Met voorgaande is duidelijk dat de Roo het eerder over een financieringscrisis heeft dan over een zorgcrisis. Wie het citaat hierboven leest kan nog een andere constatering doen: de formulering van de Roo is op twéé manieren te lezen:
1) de burgers moeten naast de premie voor de verplichte verzekering (lees het door de overheid verplichte pakket) steeds dieper in de buidel tasten
2) de burgers moeten zelf gaan betalen voor de zorg en de overheid ondersteunt op basis van draagkracht.
Die tweeslachtigheid is natuurlijk niet de bedoeling van de Roo. De eerste formulering is niets nieuws of anders. Het is de huidige situatie. De premie voor de verplichte verzekering blijft in stand maar het pakket wordt uitgekleed.
Met de tweede formulering echter keert de Roo het bestaande systeem om: de burger wordt zelf verantwoordelijk voor zijn verzekering en de overheid ondersteunt de burger op basis van draagkracht.
De Roo adviseert dus: mensen worden zelf verantwoordelijk voor de betaling voor de zorg en de overheid ondersteunt dat.
Nu zijn er voor die ondersteuning ook weer twee opties: een zorg toeslag of een zorgverzekeringstoeslag. Uiteraard is er een groot verschil of je een zorgtoeslag of een verzekeringstoeslag geeft. In geval van een zorgtoeslag kan de overheid nog steeds het te verzekeren pakket bepalen. In geval van een zorgverzekeringstoeslag krijgen de burgers vrijheid in de samenstelling van het verzekerde pakket.
In de huidige situatie ontvangt de verzekeraar van de overheid op basis van zijn verzekerdenbestand geld voor de zorgfinanciering. Wat de verzekeraar te kort komt moet hij dekken uit opbrengsten van premies. Waar de overheid naar toe wil is dat verzekeraars zelf verantwoordelijk worden. In die situatie vormen de premies van de verzekerden de basis en is er sprake van een zorgtoeslag voor de verzekeraars.
Wat we nu zorgtoeslag noemen is de bijdrage van de overheid aan burgers die onvoldoende inkomen hebben om de premie van de zorgverzekering te betalen.
Deze toeslag is feitelijk geen zorgtoeslag maar een zorgverzekeringstoeslag, een bijdrage van de overheid in de kosten van de Zorgverzekering.
Nu komen we terecht bij een visie op een gezondheidsverzekering. In verband met die gezondheidsverzekering onderschrijf ik de uitgangspunten van de Roo: mensen zijn zelf verantwoordelijk voor de betaling. Zij kunnen in verband met de gezondheidsrisico'een verzekering sluiten. Bij het sluiten van die verzekering steunt de overheid het individu waar dat vanwege diens draagkracht voor de financiering van de verzekering noodzakelijk is. Of dit nu een zorgverzekering is of een gezondheidsverzekering is voor de solidariteit in eerste instantie minder relevant.
Samenvattend zijn de conclusies:
- de Roo verwart zorgcrisis met een financieringscrisis. Er is ook een zorgcrisis maar dat is een ander verhaal;
- met de Roo deel ik de opvatting dat de oplossing van de zorgfinancieringscrisis gezocht moeten worden in een omkering van het systeem: het primaat van de overheid in de financiering moet vervangen worden door het primaat van het individu. De eigen verantwoordelijkheid van het individu wordt aanzienlijk versterkt wanneer deze bewust zelf verantwoordelijk is voor de betaling van de kosten van zorg;
- deze omkering van verantwoordelijkheid sluit aan bij en past in de opzet van een gezondheidsverzekering.
Dat de politieke moed om deze verandering tot stand te brengen vooralsnog niet aanwezig is onderschrijf ik. Van zorgverzekeraars en zorgaanbieders heb ik niet de verwachting dat die het initiatief zullen nemen. Er is dus andere actie nodig.
dinsdag 16 december 2008
woensdag 3 december 2008
Het bestuurlijk onvermogen om de problemen in de gezondheidszorg op te lossen.
Oude wijn in nieuwe zakken, zo kan het advies inzake Uitgavenbeheer Gezondheidszorg van de Raad voor de Zorgverzekering (RVZ) worden getypeerd. De nieuwe zak is: als we zo door gaan zullen de kosten van gezondheidszorg andere collectieve uitgaven verdringen. De oude wijn is de oplossing: beperking van het collectief verzekerde pakket, beheersing van de kosten, concurrentie tussen aanbieders.
Uiteraard schetst ook de RVZ weer een deel van de stappen die de overheid in het verleden heeft genomen voor kostenbeheersing. En elke bestuurlijke maatregel heeft het beoogde effect. Maar geen enkele maatregel leidt tot oplossing van het probleem. Van welk probleem? Van het probleem van de collectieve uitgaven voor het aanbod van zorg. Anders gezegd van de financiering van de aangeboden hulp en de verrichte activiteiten. Want, zo constateert de RVZ, de kostenstijging loopt geenszins parallel met de gerealiseerde gezondheidswinst.
De RVZ komt vanuit de financieringsinvalshoek en wekt de suggestie dat er gezondheidswinst behaald is. Dat het aantal chronisch zieken steeds harder stijgt en dat mensen steeds vroeger te maken krijgen met chronische ziekten, dus steeds langer ongezond zijn duidt helemaal niet op gezondheidswinst! Een lichte stijging van de gemiddelde leeftijd waarop mensen overlijden kan niet als gezondheidswinst worden betiteld, zeker niet in het licht van de grotere verlenging van de leefduur in landen rondom ons heen.
Maar het advies van de RVZ brengt de bestuurlijke tongen en raderen weer in beweging. Er komen weer nieuwe discussies, nieuwe besluiten, nieuwe richtlijnen. Het niveau van de collectieve uitgaven zal in stand blijven en verder stijgen maar de uitholling van het pakket en de verschuiving van onderdelen van het pakket naar de particuliere sector gaat gewoon verder.
Het nieuwe advies van de RVZ is gewoon weer een nieuw voorbeeld van symptoombestrijding. Die verschuiving naar de particuliere sector is een verschuiving naar de financiers, de verzekeraars. Die nemen alles wat uit het collectieve pakket komt op in de verzekering en laat alle verzekerden meer premie betalen. En wat kan de verzekerde als hij minder wil betalen? Alleen zijn eigen pakket beperken. Maar zijn solidariteit wordt in stand gehouden! Eerst door de overheid en vervolgens door de verzekeraars.
Heerlijk toch zo’n vicieuze cirkel?
Hoe lang accepteren wij als burgers dat nog?
Uiteraard schetst ook de RVZ weer een deel van de stappen die de overheid in het verleden heeft genomen voor kostenbeheersing. En elke bestuurlijke maatregel heeft het beoogde effect. Maar geen enkele maatregel leidt tot oplossing van het probleem. Van welk probleem? Van het probleem van de collectieve uitgaven voor het aanbod van zorg. Anders gezegd van de financiering van de aangeboden hulp en de verrichte activiteiten. Want, zo constateert de RVZ, de kostenstijging loopt geenszins parallel met de gerealiseerde gezondheidswinst.
De RVZ komt vanuit de financieringsinvalshoek en wekt de suggestie dat er gezondheidswinst behaald is. Dat het aantal chronisch zieken steeds harder stijgt en dat mensen steeds vroeger te maken krijgen met chronische ziekten, dus steeds langer ongezond zijn duidt helemaal niet op gezondheidswinst! Een lichte stijging van de gemiddelde leeftijd waarop mensen overlijden kan niet als gezondheidswinst worden betiteld, zeker niet in het licht van de grotere verlenging van de leefduur in landen rondom ons heen.
Maar het advies van de RVZ brengt de bestuurlijke tongen en raderen weer in beweging. Er komen weer nieuwe discussies, nieuwe besluiten, nieuwe richtlijnen. Het niveau van de collectieve uitgaven zal in stand blijven en verder stijgen maar de uitholling van het pakket en de verschuiving van onderdelen van het pakket naar de particuliere sector gaat gewoon verder.
Het nieuwe advies van de RVZ is gewoon weer een nieuw voorbeeld van symptoombestrijding. Die verschuiving naar de particuliere sector is een verschuiving naar de financiers, de verzekeraars. Die nemen alles wat uit het collectieve pakket komt op in de verzekering en laat alle verzekerden meer premie betalen. En wat kan de verzekerde als hij minder wil betalen? Alleen zijn eigen pakket beperken. Maar zijn solidariteit wordt in stand gehouden! Eerst door de overheid en vervolgens door de verzekeraars.
Heerlijk toch zo’n vicieuze cirkel?
Hoe lang accepteren wij als burgers dat nog?
woensdag 12 november 2008
Waarom kost keuzevrijheid meer premie?
Bij een Zorgverzekeraar kunt u kiezen tussen een naturapolis en een restitutiepolis. Bij de naturapolis hebt u recht op hulp, het oude ziekenfondssysteem. Bij de restitutiepolis betaalt u de hulp zelf en krijgt vervolgens de kosten vergoed, vroeger de particuliere polis.
De naturapolis is goedkoper dan de restitutiepolis. Het verschil bedraagt ongeveer 5%. Bij een gemiddelde premie van 90 respectievelijk 95 euro kan dat per persoon dus oplopen tot zo'n 60 euro.
Naturapolis goedkoper dan restitutiepolis
Dat de naturapolis goedkoper is verklaren verzekeraars uit een verschil in keuzevrijheid voor de consument. Bij de naturapolis is de verzekerde verplicht gebruik te maken van de diensten van door de verzekeraar gecontracteerde hulpverleners en instellingen. Bij de restitutiepolis ben je als consument vrij om te kiezen. Het verschil in de prijs van de verzekering wordt volgens de officiële lezing bepaald doordat verzekeraars op kwaliteit en op prijs selecteren en dat dit dus uiteindelijk goedkoper is.
Uit onderzoek van de consumentenbond, de Ouderenbond ANBO en de Consumentenfederatie NPCF blijkt dat die kwaliteits- en prijsselctie in de praktijk niet plaats vindt. Mensen met een naturapolis hebben in beginsel net zoveel keuze als mensen met een restitutiepolis. Dus is het logisch dat de grote meerderheid kiest voor een naturapolis.
KeuzevrijheidMaar als het argument van de verzekeraars voor lagere premie namelijk een beperking van keuzevrijheid geen hout snijdt waarom dan dat premieverschil?
Denkt u dat er werkelijk lagere kosten zijn bij de naturaverzekering? Mijn opvatting is dat de werkelijkheid juist omgekeerd is en dat de gemiddelde kosten voor een restitutiepolis lager zijn dan die voor een naturapolis. En dat het verschil dus onterecht is!
Kostendeclaratie
Voor die opvatting zijn een aantal argumenten.
De eerste is dat mensen met een restitutiepolis minder declareren dan hulpverleners doen. Dat verschil zit in het feit dat verzekerden niet alle kosten declareren. Dat kan uit nonchalance zijn. Het komt ook omdat de opbrengsten hoger moeten zijn dan de kosten. De bureaucratie die bij het declareren hoort betekent dat mensen betaalde kosten dus niet declareren.
Het tweede argument zit in de vertraging die veelal zit in de kostendeclaratie door de verzekerde. Het indienen van een rekening blijft vaak liggen, mede als gevolg van eigen risico's. Bij de naturapolis worden alle kosten gedeclareerd en bij voorkeur zo vlug mogelijk.
Controle op de declaratie
Het derde argument is dat de controle op de declaratie door de individuele verzekerde wel gedaan kan worden en ook wordt! Zorgverzekeraars hebben op dat punt nauwelijks of geen mogelijkheden.
Uit eigen ervaring weet ik dat hulpverleners en hulpverlenende organisaties meer ruimte hebben bij het declareren bij de naturaverzekering dan wanneer de declaratie naar het individu gaat! En dan heb ik het niet eens over de fraudegevoeligheid van het naturasysteem.
KwaliteitHet belangrijkste argument is echter het volgende en betreft kwaliteit.
Verzekeraars kopen volgens eigen zeggen in op kwaliteit. Maar wat verstaan ze daaronder? Is dat de kwaliteit van de hulpverlener of de hulpverlenersorganisatie? Gaat het om opleiding, ervaring, organisatieopzet? Gaat het om zorgkwaliteit?
Of gaat het om het resultaat voor de klant? Gaat het om doeltreffendheid van het samenspel tussen arts of therapeut enerzijds en u en ik aan de andere kant?
Doeltreffendheid
Als voormalig directeur van een zorgverzekeraar heb ik veel onderzoek gedaan op dat terrein. En één ding weet ik zeker: zonder inzet en betrokkenheid van u en mij is gezondheidszorg niet doeltreffend en zeker niet doelmatig. Doeltreffendheid (of effectiviteit) is er pas als het door de klant gewenste resultaat wordt bereikt. En alleen zorg van een hulpverlener kan nooit tot een door de klant gewenst resultaat leiden. Daar zijn inspanningen van u en mij als klant voor nodig!
En hoe kan de verzekeraar die kwaliteit vaststellen of bewaken zonder ooit mij als klant daarnaar te vragen?
Kern is derhalve of u en ik zelf verantwoordelijkheid dragen voor onze gezondheid en in geval van problemen of ziekte werken aan herstel.
Klanten maken restitutiestelsel goedkoper dan natura.
Doeltreffend werken aan gezondheid kan alleen op basis van samenspel tussen u en ik en de deskundige hulpverlener. Als het gewenste en beoogde resultaat niet bereikt wordt is er geen doeltreffendheid en dus ook zeker geen doelmatigheid. Dus ook geen kwaliteit! Klanten bepalen derhalve of gezondheidszorg doeltreffend en doelmatig is.
En ligt het niet voor de hand dat er een verschil in verantwoordelijkheidsbesef is tussen mensen die bewust kiezen voor een restitutiepolis en mensen die zich afhankelijk maken van een zorgsysteem?
Verzekeraars laten geen bewijs zien!
Geen verzekeraar heeft ooit betoogd en zeker geen cijfers laten zien, dat de kosten voor een restitutiepolis in werkelijkheid ook hoger zijn dan bij een naturapolis. Het is op grond van bovenstaande meer dan aannemelijk dat eerder het tegengestelde aan de hand is en dat het restitutiesysteem voor de verzekeraars niet alleen extra premie oplevert maar ook goedkoper is dan het naturastelsel.
Daarmee zitten we aan de wortels van het systeem en aan het belang van de verzekeraars. En die zullen daar niet blij mee zijn!
De naturapolis is goedkoper dan de restitutiepolis. Het verschil bedraagt ongeveer 5%. Bij een gemiddelde premie van 90 respectievelijk 95 euro kan dat per persoon dus oplopen tot zo'n 60 euro.
Naturapolis goedkoper dan restitutiepolis
Dat de naturapolis goedkoper is verklaren verzekeraars uit een verschil in keuzevrijheid voor de consument. Bij de naturapolis is de verzekerde verplicht gebruik te maken van de diensten van door de verzekeraar gecontracteerde hulpverleners en instellingen. Bij de restitutiepolis ben je als consument vrij om te kiezen. Het verschil in de prijs van de verzekering wordt volgens de officiële lezing bepaald doordat verzekeraars op kwaliteit en op prijs selecteren en dat dit dus uiteindelijk goedkoper is.
Uit onderzoek van de consumentenbond, de Ouderenbond ANBO en de Consumentenfederatie NPCF blijkt dat die kwaliteits- en prijsselctie in de praktijk niet plaats vindt. Mensen met een naturapolis hebben in beginsel net zoveel keuze als mensen met een restitutiepolis. Dus is het logisch dat de grote meerderheid kiest voor een naturapolis.
KeuzevrijheidMaar als het argument van de verzekeraars voor lagere premie namelijk een beperking van keuzevrijheid geen hout snijdt waarom dan dat premieverschil?
Denkt u dat er werkelijk lagere kosten zijn bij de naturaverzekering? Mijn opvatting is dat de werkelijkheid juist omgekeerd is en dat de gemiddelde kosten voor een restitutiepolis lager zijn dan die voor een naturapolis. En dat het verschil dus onterecht is!
Kostendeclaratie
Voor die opvatting zijn een aantal argumenten.
De eerste is dat mensen met een restitutiepolis minder declareren dan hulpverleners doen. Dat verschil zit in het feit dat verzekerden niet alle kosten declareren. Dat kan uit nonchalance zijn. Het komt ook omdat de opbrengsten hoger moeten zijn dan de kosten. De bureaucratie die bij het declareren hoort betekent dat mensen betaalde kosten dus niet declareren.
Het tweede argument zit in de vertraging die veelal zit in de kostendeclaratie door de verzekerde. Het indienen van een rekening blijft vaak liggen, mede als gevolg van eigen risico's. Bij de naturapolis worden alle kosten gedeclareerd en bij voorkeur zo vlug mogelijk.
Controle op de declaratie
Het derde argument is dat de controle op de declaratie door de individuele verzekerde wel gedaan kan worden en ook wordt! Zorgverzekeraars hebben op dat punt nauwelijks of geen mogelijkheden.
Uit eigen ervaring weet ik dat hulpverleners en hulpverlenende organisaties meer ruimte hebben bij het declareren bij de naturaverzekering dan wanneer de declaratie naar het individu gaat! En dan heb ik het niet eens over de fraudegevoeligheid van het naturasysteem.
KwaliteitHet belangrijkste argument is echter het volgende en betreft kwaliteit.
Verzekeraars kopen volgens eigen zeggen in op kwaliteit. Maar wat verstaan ze daaronder? Is dat de kwaliteit van de hulpverlener of de hulpverlenersorganisatie? Gaat het om opleiding, ervaring, organisatieopzet? Gaat het om zorgkwaliteit?
Of gaat het om het resultaat voor de klant? Gaat het om doeltreffendheid van het samenspel tussen arts of therapeut enerzijds en u en ik aan de andere kant?
Doeltreffendheid
Als voormalig directeur van een zorgverzekeraar heb ik veel onderzoek gedaan op dat terrein. En één ding weet ik zeker: zonder inzet en betrokkenheid van u en mij is gezondheidszorg niet doeltreffend en zeker niet doelmatig. Doeltreffendheid (of effectiviteit) is er pas als het door de klant gewenste resultaat wordt bereikt. En alleen zorg van een hulpverlener kan nooit tot een door de klant gewenst resultaat leiden. Daar zijn inspanningen van u en mij als klant voor nodig!
En hoe kan de verzekeraar die kwaliteit vaststellen of bewaken zonder ooit mij als klant daarnaar te vragen?
Kern is derhalve of u en ik zelf verantwoordelijkheid dragen voor onze gezondheid en in geval van problemen of ziekte werken aan herstel.
Klanten maken restitutiestelsel goedkoper dan natura.
Doeltreffend werken aan gezondheid kan alleen op basis van samenspel tussen u en ik en de deskundige hulpverlener. Als het gewenste en beoogde resultaat niet bereikt wordt is er geen doeltreffendheid en dus ook zeker geen doelmatigheid. Dus ook geen kwaliteit! Klanten bepalen derhalve of gezondheidszorg doeltreffend en doelmatig is.
En ligt het niet voor de hand dat er een verschil in verantwoordelijkheidsbesef is tussen mensen die bewust kiezen voor een restitutiepolis en mensen die zich afhankelijk maken van een zorgsysteem?
Verzekeraars laten geen bewijs zien!
Geen verzekeraar heeft ooit betoogd en zeker geen cijfers laten zien, dat de kosten voor een restitutiepolis in werkelijkheid ook hoger zijn dan bij een naturapolis. Het is op grond van bovenstaande meer dan aannemelijk dat eerder het tegengestelde aan de hand is en dat het restitutiesysteem voor de verzekeraars niet alleen extra premie oplevert maar ook goedkoper is dan het naturastelsel.
Daarmee zitten we aan de wortels van het systeem en aan het belang van de verzekeraars. En die zullen daar niet blij mee zijn!
woensdag 20 februari 2008
Gezond-zijn, verantwoordelijkheid en verzekering
Wenst u gezond-zijn en wilt u verantwoordelijkheid daarvoor dragen?
Sluit u aan bij de ontwerpgroep voor een gezondheidsverzekering
Gezond-zijn, wel-zijn, gelukkig zijn, heel zijn…………….
Is dit hetgeen u het meest wenst?
Dan heb ik voor u een vraag. Bent u gezond? Leeft u in welstand? Bent u gelukkig?
Of wenst u dat? Wenst u gezond-zijn, wel-zijn, heel-zijn geluk?
Zo ja, heb ik een tweede vraag voor u. U wenst gezond-zijn, wel-zijn, heel-zijn, gelukkig zijn? Maar wilt u dat ook bereiken? Wat wilt u er voor doen?
Wilt u er niets voor doen en wacht u af of het u misschien gegeven wordt? In dit geval constateer ik dat u niet echt de wil hebt. U wenst het wel maar u hebt niet de wil om het ook te bereiken. U wenst het wel maar u hebt niet de bereidheid om er aan te werken. U wenst het wel maar u wilt niet de verantwoordelijkheid dragen om de richting in te slaan van het gewenste resultaat. U wenst het wel maar wat betekent gezond-zijn, wel-zijn, geluk voor u? Hebt u een helder beeld hoe gezond-zijn, wel-zijn gelukkig-zijn er voor u uitziet? En als u dat niet weet, laat staan dat u weet hoe het te bereiken!
O, denk niet dat u niet krijgt wat u vraagt. Wie wat vraagt krijgt ook wat. Maar u krijgt niet wat u wenst. U bent afhankelijk van degene die geeft. U krijgt wat u gegeven wordt. En als dat niet is wat u wenst dan is dat helaas jammer.
Wilt u er iets voor doen maar is wat u wilt doen toch beperkt? Dan is toch de conclusie dat u ook niet echt wilt? U legt uzelf beperkingen op. U geeft u zelf de ruimte om op ieder moment dat dat beter uitkomt niet te willen. U wordt geleid door overtuigingen dat andere zaken zo belangrijk zijn dat u uw gezond-zijn daarvoor opzij wilt zetten. U zult wellicht zeggen: niet opzij zetten maar hoogstens een beetje uitstellen.
Maar de vraag is: wilt u echt? Echt willen is niet een beetje willen. Echt willen is verantwoordelijkheid nemen!
Of wilt u er alles voor doen of in ieder geval alles wat nodig is doen om het gewenste resultaat te bereiken? Dan neemt u ook verantwoordelijkheid. Dan heeft u ook een voorstelling van wat u zich daarbij voorstelt. Dan is het beeld dat u zich voorstelt ook het beeld dat u gaat realiseren. Dan wordt iedereen rondom u niet verantwoordelijk voor het gewenste resultaat maar ondersteunend om het gewenste resultaat te bereiken. En dan geldt het spreekwoord: waar een wil is, is een weg.
Ik hoorde onlangs het verhaal van een vrouw die voortdurend buikpijn had. Doktoren hadden van alles onderzocht en bekeken zonder iets te vinden. Een dokter oppert dat de buikpijn veroorzaakt wordt door een koemelk allergie en stelt voor daarop te onderzoeken. Accoord zegt de vrouw en bedenkt dat het toch door de verzekering wordt gedekt.
Thuisgekomen vertelt ze tegen haar dochter over de nieuwe optie en het onderzoek. Vraag is natuurlijk of er inderdaad sprake is van een koemelkallergie. Maar zegt de vrouw: er is geen denken aan dat ik stop met eten van taart met slagroom. Of dat ik die lekkere chocolade toetjes niet meer neem. Dan moet de dokter me maar een pilletje tegen de allergie geven…….
Met andere woorden: de vrouw wenst wel gezondheid maar zo gezond hoeft toch ook weer niet. Niet als ze daar de taart met slagroom voor moet laten staan. Ze wil dus niet gezond-zijn bereiken. Ze wil er ook niets voor doen om dat te bereiken. Ze wil er ook niet zelf de verantwoordelijkheid voor nemen. Ze kiest voor gewoonten die op korte termijn bevrediging geven.
Het gaat hier niet over de gezondheidsconsequenties van de keuze in het gegeven voorbeeld. Evenmin om de vraag hoe de dochter om kan gaan met de keuzes van haar moeder en met haar moeder die zulke keuzes maakt.
De vraag die ik hier wel op tafel leg is die van de verzekeringssolidariteit. In de zorg- en ziektekostenverzekering ben ik solidair met al diegenen die wel gezond-zijn wensen maar niet de verantwoordelijkheid willen dragen voor het bereiken van eigen gezond-zijn.
In een verzekering voor gezond-zijn kies ik voor solidariteit met mensen die verantwoordelijkheid willen dragen voor hun gezond-zijn. Mensen die op het moment van ziekte zich afvragen heb ik zelf mijn gezond-zijn belemmert en wat is nu mijn taak bij het herstel van gezond-zijn?
Omgekeerd moet de verzekering open staan voor iedereen die gezond-zijn niet alleen wenst maar ook wil en die open staat voor de mogelijke wegen naar gezondheid.
Sluit u aan bij de ontwerpgroep voor een gezondheidsverzekering
Gezond-zijn, wel-zijn, gelukkig zijn, heel zijn…………….
Is dit hetgeen u het meest wenst?
Dan heb ik voor u een vraag. Bent u gezond? Leeft u in welstand? Bent u gelukkig?
Of wenst u dat? Wenst u gezond-zijn, wel-zijn, heel-zijn geluk?
Zo ja, heb ik een tweede vraag voor u. U wenst gezond-zijn, wel-zijn, heel-zijn, gelukkig zijn? Maar wilt u dat ook bereiken? Wat wilt u er voor doen?
Wilt u er niets voor doen en wacht u af of het u misschien gegeven wordt? In dit geval constateer ik dat u niet echt de wil hebt. U wenst het wel maar u hebt niet de wil om het ook te bereiken. U wenst het wel maar u hebt niet de bereidheid om er aan te werken. U wenst het wel maar u wilt niet de verantwoordelijkheid dragen om de richting in te slaan van het gewenste resultaat. U wenst het wel maar wat betekent gezond-zijn, wel-zijn, geluk voor u? Hebt u een helder beeld hoe gezond-zijn, wel-zijn gelukkig-zijn er voor u uitziet? En als u dat niet weet, laat staan dat u weet hoe het te bereiken!
O, denk niet dat u niet krijgt wat u vraagt. Wie wat vraagt krijgt ook wat. Maar u krijgt niet wat u wenst. U bent afhankelijk van degene die geeft. U krijgt wat u gegeven wordt. En als dat niet is wat u wenst dan is dat helaas jammer.
Wilt u er iets voor doen maar is wat u wilt doen toch beperkt? Dan is toch de conclusie dat u ook niet echt wilt? U legt uzelf beperkingen op. U geeft u zelf de ruimte om op ieder moment dat dat beter uitkomt niet te willen. U wordt geleid door overtuigingen dat andere zaken zo belangrijk zijn dat u uw gezond-zijn daarvoor opzij wilt zetten. U zult wellicht zeggen: niet opzij zetten maar hoogstens een beetje uitstellen.
Maar de vraag is: wilt u echt? Echt willen is niet een beetje willen. Echt willen is verantwoordelijkheid nemen!
Of wilt u er alles voor doen of in ieder geval alles wat nodig is doen om het gewenste resultaat te bereiken? Dan neemt u ook verantwoordelijkheid. Dan heeft u ook een voorstelling van wat u zich daarbij voorstelt. Dan is het beeld dat u zich voorstelt ook het beeld dat u gaat realiseren. Dan wordt iedereen rondom u niet verantwoordelijk voor het gewenste resultaat maar ondersteunend om het gewenste resultaat te bereiken. En dan geldt het spreekwoord: waar een wil is, is een weg.
Ik hoorde onlangs het verhaal van een vrouw die voortdurend buikpijn had. Doktoren hadden van alles onderzocht en bekeken zonder iets te vinden. Een dokter oppert dat de buikpijn veroorzaakt wordt door een koemelk allergie en stelt voor daarop te onderzoeken. Accoord zegt de vrouw en bedenkt dat het toch door de verzekering wordt gedekt.
Thuisgekomen vertelt ze tegen haar dochter over de nieuwe optie en het onderzoek. Vraag is natuurlijk of er inderdaad sprake is van een koemelkallergie. Maar zegt de vrouw: er is geen denken aan dat ik stop met eten van taart met slagroom. Of dat ik die lekkere chocolade toetjes niet meer neem. Dan moet de dokter me maar een pilletje tegen de allergie geven…….
Met andere woorden: de vrouw wenst wel gezondheid maar zo gezond hoeft toch ook weer niet. Niet als ze daar de taart met slagroom voor moet laten staan. Ze wil dus niet gezond-zijn bereiken. Ze wil er ook niets voor doen om dat te bereiken. Ze wil er ook niet zelf de verantwoordelijkheid voor nemen. Ze kiest voor gewoonten die op korte termijn bevrediging geven.
Het gaat hier niet over de gezondheidsconsequenties van de keuze in het gegeven voorbeeld. Evenmin om de vraag hoe de dochter om kan gaan met de keuzes van haar moeder en met haar moeder die zulke keuzes maakt.
De vraag die ik hier wel op tafel leg is die van de verzekeringssolidariteit. In de zorg- en ziektekostenverzekering ben ik solidair met al diegenen die wel gezond-zijn wensen maar niet de verantwoordelijkheid willen dragen voor het bereiken van eigen gezond-zijn.
In een verzekering voor gezond-zijn kies ik voor solidariteit met mensen die verantwoordelijkheid willen dragen voor hun gezond-zijn. Mensen die op het moment van ziekte zich afvragen heb ik zelf mijn gezond-zijn belemmert en wat is nu mijn taak bij het herstel van gezond-zijn?
Omgekeerd moet de verzekering open staan voor iedereen die gezond-zijn niet alleen wenst maar ook wil en die open staat voor de mogelijke wegen naar gezondheid.
vrijdag 15 februari 2008
verzekeren van gezondheid
In een vorig artikel heb ik erop gewezen dat de standaard in Nederland een verzekering tegen ziektekosten is of een zorgverzekering. Een van de argumenten achter de benaming zorg- of ziektekostenverzekering is dat je je niet kunt verzekeren voor gezondheid. Is het waar dat je je niet kunt verzekeren voor gezondheid? Ja, dat is waar. Je kunt je wel indekken tegen de mogelijkheid dat je gezondheid niet toelaat om te gaan werken. Of je kunt een verzekering sluiten om de kosten van herstel te dekken. Dus zou je wel kunnen spreken van een gezondheidsherstelverzekering of – afgekort - toch een gezondheidsverzekering.
Hoe lang accepteren we nog de ongezondheid van Zorg- en ziektekostenverzekeringen?
Ongezond of tegen-gezond gedrag komt veel voor. Sterker nog: omdat overheid, zorg- en ziektekostenverzekeringen de consequenties van dergelijk gedrag dekken ontbreekt een stok achter de deur om tot een verandering van leefwijze te komen. Zorg- en ziektekostenverzekeringen bevorderen geen gezond gedrag en zijn daarom ongezond.
Het principe achter de zorg en ziektekostenverzekeringen is dat je je verzekerd voor de kosten die doktoren en andere deskundigen vergoed willen krijgen voor zorg of ziektebestrijding. De zorgverleners en ziektebestrijders die in wettelijke regelingen en polissen genoemd zijn hebben er geen belang bij dat hun cliënten tot inzicht komen en hun gedrag veranderen. Vaak zijn ze ook bang voor de reactie van hun cliënten of gaan ze ervan uit dat onbegrip en onwetendheid onoverkomelijk hinderpalen zijn op weg naar gezondheid.
Het denken in termen van zorg of ziektebestrijding is volledig achterhaald maar zorg en ziektebestrijding zijn nog steeds de standaard voor verzekering en voor veel doktoren en zorgverleners. Hoe lang gaan we dat nog accepteren?
Hoe lang gaan we nog accepteren dat miljarden euro’s verspild worden in systemen en patronen die niet op gezondheid gericht zijn? Hoe lang gaan we nog accepteren dat zorgverleners geen gezondheid ondersteunen en stimuleren maar ziekte in stand houden en bevorderen?
In het onderwijs hebben we al weer een decennium geleden gezien hoe onderwijzers en leraren hun patronen hebben doorbroken en kinderen zijn gaan helpen om te leren?
Wanneer komt de verandering dat doktoren en hulpverleners mensen gaan helpen weer gezond te worden?
Wanneer zal de behoefte van het individu aan gezondheid leidend zijn voor ondersteuning? Wanneer erkennen we ook in gezondheidszorg dat het individu primair zelf verantwoordelijk is voor zijn gezondheid maar geholpen moet worden bij bewustwording en verandering van patronen?
Een cultuurdoorbraak: de gezondheidsverzekering
Je kunt niet zeggen dat zorg- en ziektekostenverzekering bepalend zijn voor de cultuur in gezondheidszorg. Wat je wel kunt zeggen is dat zorg- en ziektekostenverzekeringen een cultuur hebben die gedateerd is en stamt uit de tijd dat we nog dachten in termen van de (door de overheid) maakbare samenleving. Die cultuur houdt ook nu nog de gezondheidszorgcultuur mee in stand.
Er is een stroming op gang gekomen die de bestaande cultuur van pappen en nathouden van ziektebestrijding en zorgprimaat wil doorbreken. Die stroming wordt snel sterker. In het onderwijs en bij de arbeidsongeschiktheidsverzekering is die doorbraak een feit. In gezondheidszorg zijn er voorbeelden hoe het anders kan.
Bij die stroming past een gezondheidsverzekering, een verzekering die de bestaande zorg en ziektebestrijdingscultuur doorbreekt.
De visie op gezondheid bepaalt de visie op ziekte én de visie op verzekering
Voor een gezondheidsverzekering is een visie op gezondheid nodig. Die visie op gezondheid ontkent niet dat er ziekte is en evenmin dat hulpverleners zorgzaam dienen te zijn. De visie op gezondheid komt echter eerst en boven een visie op ziekte en zorg. Zonder visie op gezondheid kan geen gezondheidszorg mensen helpen gezond te worden. Laat staan gezond maken! Voor wie streeft naar gezondheid is afhankelijkheid van een op zorg gebaseerd systeem de dood in de pot.
In de geschetste noodzaak tot en behoefte aan verandering is de visie op gezondheid en niet een visie op ziekte de kern van de verzekering. In eerder verband is gezondheid aangeduid als een
De visie op verzekering
De visie op gezondheid bepaalt dus de visie op verzekering. Omgekeerd bepaalt de visie op verzekering ook de visie op gezondheid!
Ziektekosten- of zorgverzekeringsuitgangspunten stimuleren mensen niet tot een gezondheidsvisie maar gaan uit van een ziekte- of zorgvisie. En slepen mensen daar dus in mee.
De gezondheidsverzekering gaat uit van een visie op gezondheid. Daarmee komen we terecht bij natuurgebaseerde visies, waarbij gezondheid als het normale wordt gezien en ziekte als uitzondering. In deze visies is zorg niet het vertrekpunt maar de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Mensen bepalen zelf hun behoefte aan zorg.
Een ander aspect van verzekering is dat het gaat om risico’s. Een gezondheidsverzekering is als het ware een spaarpotje van mensen in geval ze echt hulp nodig hebben voor gezondheid. Niet meer maar ook niet minder. Het is een aanvulling op hun normale mogelijkheden om gezondheidsherstel te bevorderen.
Preventiebeleid
Steeds meer verzekeraars nemen als onderdeel van hun verzekeringsbeleid preventie in hun polissen op. Wat betekent preventie met betrekking tot gezondheid?
Voor de hand ligt dat onder preventie verstaan wordt het voorkómen van ziekten. De beste vormen van preventie zijn echter onverzekerbaar. Je kunt gezond eten niet verzekeren. Hetzelfde geldt voor niet roken goed bewegen en zuivere lucht. Of voor weinig stress en geen ruzie. Met andere woorden: preventie is in feite het antwoord op de vraag wat goed en juist is. Liever nog: preventieactiviteiten houden in dat je doet wat goed voor je is. Dat je leeft hoe je moet leven. Dat je normaal doet! Echte preventie is echter meer. Het is bewust gezond leven, genieten van het leven, lachen en opgewekt zijn, liefhebben en problemen niet uit de weg gaan.
Echte preventie is dan ook op de eerste plaats bewustwording. Bewustwording hoe je gezond kunt leven, ongewenste stress kunt vermijden, kunt genieten en kunt liefhebben.
Wat betekent dit nu voor verzekering?
Op de eerste plaats: er is geen sprake van risico. Echte preventie kun je dus niet verzekeren.
Iets anders is dat we preventie toch in verzekeringen kunnen opnemen om mensen te stimuleren tot gezondheid gericht gedrag.
Wanneer we vervolgens willen dat we samen verantwoordelijk zijn voor preventie kunnen we ook met elkaar afspreken dat iedereen verplicht is om persoonlijke preventie in het pakket te hebben. Dit moet dan wettelijk vastgelegd worden. Vervolgens kunnen verzekeraars nog concurreren over het meest aantrekkelijke preventiepakket als onderdeel van de verzekering.
Verzekeren van gezondheid onmogelijk of reëel?
Kan niet bestaat niet is een gevleugeld gezegde. De vraag is altijd wil je iets of niet? Willen we een gezondheidsverzekering? Of liever wie wil een gezondheidsverzekering?
Wie een zorg- of ziektekostenverzekering wil is vrij om daar voor te kiezen. Waarom zou je dus niet vrij kunnen zijn om een gezondheidsverzekering te kiezen.
Iets anders is of de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering reëel is. Om op die vraag een antwoord te geven is het zaak dat we samen hierover nadenken.
Denk daarom mee! Sluit u aan bij de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering. Volg de discussie en ontvang de nieuwsbrief!
Hoe lang accepteren we nog de ongezondheid van Zorg- en ziektekostenverzekeringen?
Ongezond of tegen-gezond gedrag komt veel voor. Sterker nog: omdat overheid, zorg- en ziektekostenverzekeringen de consequenties van dergelijk gedrag dekken ontbreekt een stok achter de deur om tot een verandering van leefwijze te komen. Zorg- en ziektekostenverzekeringen bevorderen geen gezond gedrag en zijn daarom ongezond.
Het principe achter de zorg en ziektekostenverzekeringen is dat je je verzekerd voor de kosten die doktoren en andere deskundigen vergoed willen krijgen voor zorg of ziektebestrijding. De zorgverleners en ziektebestrijders die in wettelijke regelingen en polissen genoemd zijn hebben er geen belang bij dat hun cliënten tot inzicht komen en hun gedrag veranderen. Vaak zijn ze ook bang voor de reactie van hun cliënten of gaan ze ervan uit dat onbegrip en onwetendheid onoverkomelijk hinderpalen zijn op weg naar gezondheid.
Het denken in termen van zorg of ziektebestrijding is volledig achterhaald maar zorg en ziektebestrijding zijn nog steeds de standaard voor verzekering en voor veel doktoren en zorgverleners. Hoe lang gaan we dat nog accepteren?
Hoe lang gaan we nog accepteren dat miljarden euro’s verspild worden in systemen en patronen die niet op gezondheid gericht zijn? Hoe lang gaan we nog accepteren dat zorgverleners geen gezondheid ondersteunen en stimuleren maar ziekte in stand houden en bevorderen?
In het onderwijs hebben we al weer een decennium geleden gezien hoe onderwijzers en leraren hun patronen hebben doorbroken en kinderen zijn gaan helpen om te leren?
Wanneer komt de verandering dat doktoren en hulpverleners mensen gaan helpen weer gezond te worden?
Wanneer zal de behoefte van het individu aan gezondheid leidend zijn voor ondersteuning? Wanneer erkennen we ook in gezondheidszorg dat het individu primair zelf verantwoordelijk is voor zijn gezondheid maar geholpen moet worden bij bewustwording en verandering van patronen?
Een cultuurdoorbraak: de gezondheidsverzekering
Je kunt niet zeggen dat zorg- en ziektekostenverzekering bepalend zijn voor de cultuur in gezondheidszorg. Wat je wel kunt zeggen is dat zorg- en ziektekostenverzekeringen een cultuur hebben die gedateerd is en stamt uit de tijd dat we nog dachten in termen van de (door de overheid) maakbare samenleving. Die cultuur houdt ook nu nog de gezondheidszorgcultuur mee in stand.
Er is een stroming op gang gekomen die de bestaande cultuur van pappen en nathouden van ziektebestrijding en zorgprimaat wil doorbreken. Die stroming wordt snel sterker. In het onderwijs en bij de arbeidsongeschiktheidsverzekering is die doorbraak een feit. In gezondheidszorg zijn er voorbeelden hoe het anders kan.
Bij die stroming past een gezondheidsverzekering, een verzekering die de bestaande zorg en ziektebestrijdingscultuur doorbreekt.
De visie op gezondheid bepaalt de visie op ziekte én de visie op verzekering
Voor een gezondheidsverzekering is een visie op gezondheid nodig. Die visie op gezondheid ontkent niet dat er ziekte is en evenmin dat hulpverleners zorgzaam dienen te zijn. De visie op gezondheid komt echter eerst en boven een visie op ziekte en zorg. Zonder visie op gezondheid kan geen gezondheidszorg mensen helpen gezond te worden. Laat staan gezond maken! Voor wie streeft naar gezondheid is afhankelijkheid van een op zorg gebaseerd systeem de dood in de pot.
In de geschetste noodzaak tot en behoefte aan verandering is de visie op gezondheid en niet een visie op ziekte de kern van de verzekering. In eerder verband is gezondheid aangeduid als een
De visie op verzekering
De visie op gezondheid bepaalt dus de visie op verzekering. Omgekeerd bepaalt de visie op verzekering ook de visie op gezondheid!
Ziektekosten- of zorgverzekeringsuitgangspunten stimuleren mensen niet tot een gezondheidsvisie maar gaan uit van een ziekte- of zorgvisie. En slepen mensen daar dus in mee.
De gezondheidsverzekering gaat uit van een visie op gezondheid. Daarmee komen we terecht bij natuurgebaseerde visies, waarbij gezondheid als het normale wordt gezien en ziekte als uitzondering. In deze visies is zorg niet het vertrekpunt maar de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Mensen bepalen zelf hun behoefte aan zorg.
Een ander aspect van verzekering is dat het gaat om risico’s. Een gezondheidsverzekering is als het ware een spaarpotje van mensen in geval ze echt hulp nodig hebben voor gezondheid. Niet meer maar ook niet minder. Het is een aanvulling op hun normale mogelijkheden om gezondheidsherstel te bevorderen.
Preventiebeleid
Steeds meer verzekeraars nemen als onderdeel van hun verzekeringsbeleid preventie in hun polissen op. Wat betekent preventie met betrekking tot gezondheid?
Voor de hand ligt dat onder preventie verstaan wordt het voorkómen van ziekten. De beste vormen van preventie zijn echter onverzekerbaar. Je kunt gezond eten niet verzekeren. Hetzelfde geldt voor niet roken goed bewegen en zuivere lucht. Of voor weinig stress en geen ruzie. Met andere woorden: preventie is in feite het antwoord op de vraag wat goed en juist is. Liever nog: preventieactiviteiten houden in dat je doet wat goed voor je is. Dat je leeft hoe je moet leven. Dat je normaal doet! Echte preventie is echter meer. Het is bewust gezond leven, genieten van het leven, lachen en opgewekt zijn, liefhebben en problemen niet uit de weg gaan.
Echte preventie is dan ook op de eerste plaats bewustwording. Bewustwording hoe je gezond kunt leven, ongewenste stress kunt vermijden, kunt genieten en kunt liefhebben.
Wat betekent dit nu voor verzekering?
Op de eerste plaats: er is geen sprake van risico. Echte preventie kun je dus niet verzekeren.
Iets anders is dat we preventie toch in verzekeringen kunnen opnemen om mensen te stimuleren tot gezondheid gericht gedrag.
Wanneer we vervolgens willen dat we samen verantwoordelijk zijn voor preventie kunnen we ook met elkaar afspreken dat iedereen verplicht is om persoonlijke preventie in het pakket te hebben. Dit moet dan wettelijk vastgelegd worden. Vervolgens kunnen verzekeraars nog concurreren over het meest aantrekkelijke preventiepakket als onderdeel van de verzekering.
Verzekeren van gezondheid onmogelijk of reëel?
Kan niet bestaat niet is een gevleugeld gezegde. De vraag is altijd wil je iets of niet? Willen we een gezondheidsverzekering? Of liever wie wil een gezondheidsverzekering?
Wie een zorg- of ziektekostenverzekering wil is vrij om daar voor te kiezen. Waarom zou je dus niet vrij kunnen zijn om een gezondheidsverzekering te kiezen.
Iets anders is of de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering reëel is. Om op die vraag een antwoord te geven is het zaak dat we samen hierover nadenken.
Denk daarom mee! Sluit u aan bij de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering. Volg de discussie en ontvang de nieuwsbrief!
dinsdag 29 januari 2008
Kies voor eigen gezondheid.
Kies voor eigen gezondheid.
Participeer in de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering
Beste lezer,
Alvorens iets over het gewenste resultaat: een gezondheidsverzekering, te zeggen eerst een korte inleiding over de achtergrond.
Mijn ervaring in gezondheidszorg
Als directielid van een zorgverzekeraar heb ik ruimschoots de gelegenheid gehad inzicht te krijgen in de mogelijkheden van gezondheidszorg en van het systeem van gezondheidszorg. Ofschoon de wettelijke regelingen weinig ruimte bieden voor alternatieve oplossingen vond ik echter dat ik ook kennis nodig had van wat het alternatieve circuit te bieden had. Het verschil tussen beide circuits kan ik – wellicht wat kort door de bocht- omschrijven als het verschil tussen een ziekte gespecialiseerde en een gezondheidgerichte benadering. .
Van het verworven inzicht heb ik persoonlijk profijt getrokken op momenten dat ik of mijn vrouw en kinderen (ernstige) gezondheidsproblemen hadden. Op die momenten hebben we de mogelijkheden onderzocht van het reguliere systeem maar bij gebrek aan mogelijkheden van dat systeem vervolgens bewust gekozen voor ondersteuning door hulpverleners in het gezondheid gerichte circuit. Met die hulp waren we steeds in staat de problemen op te lossen.
Waarom een Gezondheidsverzekering
De bewuste keuze voor hulpverleners uit het alternatieve circuit leidde zoals gezegd echt tot gewenste gezondheidsresultaten. Echter de kosten vielen niet onder de verzekering. Dat betekende dus dat ik naast de verzekeringspremie ook nog de kosten voor de benodigde hulp op mijn bord kreeg. Meer dan 10 jaar geleden – ik was al niet meer werkzaam bij de zorgverzekering – heb ik in een artikel voor het blad Kontakt van de vereniging van directieleden van Ziekenfondsen/Zorgverzekeraars aangegeven dat ik schatte dat 95% van de kosten voor de gezondheidszorg voor mijn gezin niet onder de dekking van de afgesloten polis vielen en dat die kosten dus door mijzelf moesten worden gedragen.
Op basis van kennis en informatie inzake de verzekeringsmogelijkheden was er geen verzekering die in mijn behoeften aan verzekering voorzag.
Dat is inmiddels nog niet anders. Wel bieden steeds meer verzekeraars extra verzekeringsmogelijkheden voor het ‘alternatieve circuit’. Of je nu zelf betaald of je extra verzekerd feit blijft, dat je met dubbele kosten geconfronteerd wordt als je kiest voor een andere oplossing dan degene die de standaardverzekering dekt.
Daarom heb ik al 20 jaar de behoefte aan een gezondheidsverzekering!
Wat is een Gezondheidsverzekering
Een gezondheidsverzekering is geen ziektekostenverzekering alhoewel de verzekering zeker van toepassing is in geval van ziekte. Het is ook geen zorgverzekering ofschoon ‘zorgzaamheid’ zeker verwacht wordt in geval door de polis gedekte diensten geleverd worden. Het is ook geen polis die de diensten van reguliere of alternatieve aanbieders regelt. Maar zowel reguliere als alternatieve aanbieders kunnen onder de dekking vallen. Het is tenslotte ook geen verzekering van gezondheid, immers gezondheid kun je niet verzekeren.
Nu ik aangegeven heb wat het allemaal niet is, kom ik op wat een gezondheidsverzekering dan wel is. Het is een verzekering gericht op gezondheid en gezondheidsherstel. Gezondheid en gezondheidsherstel zijn de gewenste resultaten. Het is dus een resultaat bepaalde verzekering. Bij de ziektekostenverzekering ontbreekt een resultaat in termen van gezondheid evenals bij de zorgverzekering. Bij laatstgenoemde verzekering gaat het om zorg.
Voor wie is de gezondheidsverzekering bedoeld?
De gezondheidsverzekering geeft dekking voor door de verzekeringnemer verzekerde gezondheidsresultaten. Ik twijfel er niet aan dat iedereen gezondheidsresultaten wil.
Maar daarmee kiest nog niet iedereen voor een gezondheidsverzekering. Een dergelijke verzekering veronderstelt de bereidheid om zelf verantwoordelijkheid te dragen voor eigen gezondheid! Een gezondheidsverzekering is geschikt voor mensen die bereid zijn verantwoordelijkheid te dragen en te nemen voor hun eigen gezondheid. Het is een verzekering voor mensen die inzicht hebben of willen verwerven in gezondheid. Voor die mensen is chronisch ziek-zijn geen optie. Ze zijn bereid zelf te doen wat nodig is om een dergelijke kwaliteit van leven te vermijden.
In het verlengde hiervan kiezen degenen die een gezondheidsverzekering wensen ook bewust voor het te verzekeren pakket. En dat laatste is nu precies waar het om gaat bij de ontwikkeling van de gezondheidsverzekering.
De polis en het pakket van de gezondheidsverzekering
Wie veronderstelt dat een gezondheidsverzekering bestaat uit een verzameling van alternatieve hulpverleners mist de kern van het verhaal. Een gezondheidsverzekering is er voor mensen die gericht streven naar gezondheid en daarvoor de benodigde ondersteuning wensen. Voor die mensen dient het verzekerde pakket te bestaan uit hulpverleners en hulpmiddelen die noodzakelijk en van belang zijn om bepaalde gezondheidsresultaten te bereiken.
Voor de ontwikkeling van een dergelijke verzekering is van belang gebruik te maken van ervaringen van mensen met herstel van gezondheid en bevordering van de kwaliteit van ons leven zelf.
Een dergelijke verzekering kan beter zijn en goedkoper dan de bestaande standaardverzekering met aanvullende verzekeringen wanneer deze een bewuste keuze voor een gezonde leefstijl inhoudt en de dure voorzieningen van de standaardverzekering voor mensen met een ongezonde leefstijl achterwege kunnen blijven.
Hoe gaan we het aanpakken?
Het gaat niet om een door een verzekeraar vastgesteld pakket maar om een door potentiële verzekerden ontwikkeld pakket. Die potentiële verzekerden werken samen in de Consumenten Gezondheid Community om het pakket te ontwikkelen. Vervolgens kan worden nagegaan voor welke tarief verzekeraars het ontwikkelde pakket willen verzekeren.
Voor de ontwikkeling van het pakket kan iedereen suggesties doen. Bij de ontwikkeling van het pakket worden een aantal inhoudelijk deskundigen betrokken. In samenwerking met die inhoudelijk deskundigen worden keuzemogelijkheden geformuleerd. Die keuzemogelijkheden worden vervolgens geregeld voorgelegd aan al degenen die zich aangemeld hebben voor deelname aan het pakket.
Het uiteindelijk resultaat kan ook zijn dat er meerdere verzekeringsvormen ontstaan.
Doet U mee aan de ontwikkeling van een nieuw soort polis?
Meldt u aan via onderstaande link.
Wat belet U? Iedereen kan meedoen. De ene keer dor uw mening te geven over een bepaalde vraag. De andere keer door een suggestie te doen. De derde keer door commentaar te leveren.
Doe mee! Geef uw mening!
Laat u op de hoogte houden van de ontwikkeling! Neem kennis van mogelijkheden die anderen zien!
Meld u aan voor de gezondheidscommunity!
Meld u aan voor de nieuwsbrief!
Participeer in de ontwikkeling van een gezondheidsverzekering
Beste lezer,
Alvorens iets over het gewenste resultaat: een gezondheidsverzekering, te zeggen eerst een korte inleiding over de achtergrond.
Mijn ervaring in gezondheidszorg
Als directielid van een zorgverzekeraar heb ik ruimschoots de gelegenheid gehad inzicht te krijgen in de mogelijkheden van gezondheidszorg en van het systeem van gezondheidszorg. Ofschoon de wettelijke regelingen weinig ruimte bieden voor alternatieve oplossingen vond ik echter dat ik ook kennis nodig had van wat het alternatieve circuit te bieden had. Het verschil tussen beide circuits kan ik – wellicht wat kort door de bocht- omschrijven als het verschil tussen een ziekte gespecialiseerde en een gezondheidgerichte benadering. .
Van het verworven inzicht heb ik persoonlijk profijt getrokken op momenten dat ik of mijn vrouw en kinderen (ernstige) gezondheidsproblemen hadden. Op die momenten hebben we de mogelijkheden onderzocht van het reguliere systeem maar bij gebrek aan mogelijkheden van dat systeem vervolgens bewust gekozen voor ondersteuning door hulpverleners in het gezondheid gerichte circuit. Met die hulp waren we steeds in staat de problemen op te lossen.
Waarom een Gezondheidsverzekering
De bewuste keuze voor hulpverleners uit het alternatieve circuit leidde zoals gezegd echt tot gewenste gezondheidsresultaten. Echter de kosten vielen niet onder de verzekering. Dat betekende dus dat ik naast de verzekeringspremie ook nog de kosten voor de benodigde hulp op mijn bord kreeg. Meer dan 10 jaar geleden – ik was al niet meer werkzaam bij de zorgverzekering – heb ik in een artikel voor het blad Kontakt van de vereniging van directieleden van Ziekenfondsen/Zorgverzekeraars aangegeven dat ik schatte dat 95% van de kosten voor de gezondheidszorg voor mijn gezin niet onder de dekking van de afgesloten polis vielen en dat die kosten dus door mijzelf moesten worden gedragen.
Op basis van kennis en informatie inzake de verzekeringsmogelijkheden was er geen verzekering die in mijn behoeften aan verzekering voorzag.
Dat is inmiddels nog niet anders. Wel bieden steeds meer verzekeraars extra verzekeringsmogelijkheden voor het ‘alternatieve circuit’. Of je nu zelf betaald of je extra verzekerd feit blijft, dat je met dubbele kosten geconfronteerd wordt als je kiest voor een andere oplossing dan degene die de standaardverzekering dekt.
Daarom heb ik al 20 jaar de behoefte aan een gezondheidsverzekering!
Wat is een Gezondheidsverzekering
Een gezondheidsverzekering is geen ziektekostenverzekering alhoewel de verzekering zeker van toepassing is in geval van ziekte. Het is ook geen zorgverzekering ofschoon ‘zorgzaamheid’ zeker verwacht wordt in geval door de polis gedekte diensten geleverd worden. Het is ook geen polis die de diensten van reguliere of alternatieve aanbieders regelt. Maar zowel reguliere als alternatieve aanbieders kunnen onder de dekking vallen. Het is tenslotte ook geen verzekering van gezondheid, immers gezondheid kun je niet verzekeren.
Nu ik aangegeven heb wat het allemaal niet is, kom ik op wat een gezondheidsverzekering dan wel is. Het is een verzekering gericht op gezondheid en gezondheidsherstel. Gezondheid en gezondheidsherstel zijn de gewenste resultaten. Het is dus een resultaat bepaalde verzekering. Bij de ziektekostenverzekering ontbreekt een resultaat in termen van gezondheid evenals bij de zorgverzekering. Bij laatstgenoemde verzekering gaat het om zorg.
Voor wie is de gezondheidsverzekering bedoeld?
De gezondheidsverzekering geeft dekking voor door de verzekeringnemer verzekerde gezondheidsresultaten. Ik twijfel er niet aan dat iedereen gezondheidsresultaten wil.
Maar daarmee kiest nog niet iedereen voor een gezondheidsverzekering. Een dergelijke verzekering veronderstelt de bereidheid om zelf verantwoordelijkheid te dragen voor eigen gezondheid! Een gezondheidsverzekering is geschikt voor mensen die bereid zijn verantwoordelijkheid te dragen en te nemen voor hun eigen gezondheid. Het is een verzekering voor mensen die inzicht hebben of willen verwerven in gezondheid. Voor die mensen is chronisch ziek-zijn geen optie. Ze zijn bereid zelf te doen wat nodig is om een dergelijke kwaliteit van leven te vermijden.
In het verlengde hiervan kiezen degenen die een gezondheidsverzekering wensen ook bewust voor het te verzekeren pakket. En dat laatste is nu precies waar het om gaat bij de ontwikkeling van de gezondheidsverzekering.
De polis en het pakket van de gezondheidsverzekering
Wie veronderstelt dat een gezondheidsverzekering bestaat uit een verzameling van alternatieve hulpverleners mist de kern van het verhaal. Een gezondheidsverzekering is er voor mensen die gericht streven naar gezondheid en daarvoor de benodigde ondersteuning wensen. Voor die mensen dient het verzekerde pakket te bestaan uit hulpverleners en hulpmiddelen die noodzakelijk en van belang zijn om bepaalde gezondheidsresultaten te bereiken.
Voor de ontwikkeling van een dergelijke verzekering is van belang gebruik te maken van ervaringen van mensen met herstel van gezondheid en bevordering van de kwaliteit van ons leven zelf.
Een dergelijke verzekering kan beter zijn en goedkoper dan de bestaande standaardverzekering met aanvullende verzekeringen wanneer deze een bewuste keuze voor een gezonde leefstijl inhoudt en de dure voorzieningen van de standaardverzekering voor mensen met een ongezonde leefstijl achterwege kunnen blijven.
Hoe gaan we het aanpakken?
Het gaat niet om een door een verzekeraar vastgesteld pakket maar om een door potentiële verzekerden ontwikkeld pakket. Die potentiële verzekerden werken samen in de Consumenten Gezondheid Community om het pakket te ontwikkelen. Vervolgens kan worden nagegaan voor welke tarief verzekeraars het ontwikkelde pakket willen verzekeren.
Voor de ontwikkeling van het pakket kan iedereen suggesties doen. Bij de ontwikkeling van het pakket worden een aantal inhoudelijk deskundigen betrokken. In samenwerking met die inhoudelijk deskundigen worden keuzemogelijkheden geformuleerd. Die keuzemogelijkheden worden vervolgens geregeld voorgelegd aan al degenen die zich aangemeld hebben voor deelname aan het pakket.
Het uiteindelijk resultaat kan ook zijn dat er meerdere verzekeringsvormen ontstaan.
Doet U mee aan de ontwikkeling van een nieuw soort polis?
Meldt u aan via onderstaande link.
Wat belet U? Iedereen kan meedoen. De ene keer dor uw mening te geven over een bepaalde vraag. De andere keer door een suggestie te doen. De derde keer door commentaar te leveren.
Doe mee! Geef uw mening!
Laat u op de hoogte houden van de ontwikkeling! Neem kennis van mogelijkheden die anderen zien!
Meld u aan voor de gezondheidscommunity!
Meld u aan voor de nieuwsbrief!
Abonneren op:
Posts (Atom)
